Tuesday, January 26, 2010

ခရီးေ၀း..



ကားေရွ႕ခန္းမွာထိုင္လိုက္လာတဲ့ မေန႕ကမွ တကၠဆကၿ္ပည္နယ္ဘက္ ကေရာက္လာတဲ့ လူသစ္ အသားညိဳညိဳ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ ကုိေတာက္ကို ၾကည့္ရတာ အခုမွ ေထာင္ကလြတ္လာတဲ့သူလို နည္းနည္း ေတာ့ထူးၿခားေနသည္၊ ဖေလာ္ရီဒါၿပည္နယ္ ကားလမ္းေဘးတစ္ေရွာက္ကဆိုင္ေတြ အိမ္ေတြကို ၾကည့္ၿပီး ဘာေတြစိတ္ကူးေနတယ္မသိ ၿငိမ္သက္လို႕ေနသည္၊
တကယ္ေတာ့လည္း မၾကာေသးခင္ကမွ ကိုေတာက္ ေထာင္ကလြတ္လာတာၿဖစ္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ အေမရိကန္ခရီး က ၂ႏွစ္ေတာင္ၾကာခဲ့ေလသည္၊


ညစာမစားခင္ ၀ိုင္းဖြဲ႕မိၾကေတာ့ ကိုေတာက္ကသူ႕ရဲ႕ဇာတ္လမ္းကို ေၿပာၿပသည္၊

ကိုေတာက္ ဂ်ပန္မွာ ၈ ႏွစ္ အလုပ္လုပ္ၿပီးၿမန္မာၿပည္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ ေငြေၾကးအေတာ္အတန္စု မိလာသည္၊ ဒီေတာ့စီးပြားေရးေလးဘာေလး လုပ္ဖို႕ၾကံသည္၊ လုပ္ရင္း ၾကံရင္းနဲ႕ လူေအးကိုေတာက္ လံုးပါးပါးလာေတာ့သည္ ၀ိုင္း၀န္းမစတဲ့ လူေတြက ကိုေတာက္ဘာၾကိဳက္လည္းဆိုၿပီးေသြးတိုးစမ္းၾကသည္ အေပ်ာ္အပါး ေတာ့ကိုေတာက္က ဒီေလာက္မဟုတ္၊ ဒါေပမယ့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုအေၿခတည္ဖို႕ ၾကိဳးစားရင္း လံုးပါး ပါးေနတဲ့ ကိုေတာက္ ေလာင္းကစားနဲ႕ ညွိသြားေတာ့သည္၊ ေငြေမွ်ာ ေငြနဲ႕လိုက္လို႕ဆိုထားတာကိုး..၊ ၾကိဳးစားပန္းစား ဂ်ပန္မွာ ရွာထားသမွ် ေတြလည္းကုန္ေတာ့မယ္..ဘာမွလည္းၿဖစ္မလာေသး၊ ခ်ဲေတြခ်ည္း နင္းကန္ထိုးေနလို႕လည္းမၿဖစ္၊ အဆက္ၿပတ္ေနတဲ့ ရန္ကုန္စီးပြားေရးေလာကမွာ ကိုေတာက္အတြက္ေနရာမရွိ..၊ ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံၿခားတစ္ေခါက္ၿပန္ထြက္မွ ၿဖစ္ေတာ့မည္၊ ကဲ..ဒီတစ္ခါေတာ့ အေမရိကားဘဲသြားေတာ့မယ္..၊

ခက္တာက ကိုေတာက္သိတဲ့အေမရိကန္ထြက္နည္းကလည္း ေအးဂ်င့္ေတြကတစ္ဆင့္ပို႕ေပးတာဘဲသိသည္၊ ေတာင္း တဲ့ေငြကလည္း မနည္း၊ အို.. ဒီေလာက္ေငြေတာ့ ကိုေတာက္တို႕က မမႈ အေမရိကန္ေရာက္ရင္ ခဏၿပန္ရွာ ရတာဘဲ ဆိုၿပီး ေတာင္းသေလာက္ေပးလိုက္သည္၊ အဓိက စိတ္ခ်ရၿပီး ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္သြားဖို႕ဘဲလို သည္မဟုတ္လား၊

ပထမ ကိုေတာက္ စကၤာပူကို အရင္ထြက္ရသည္၊ အဲ့ဒီ ကေနလမ္းေၾကာင္းရွာရင္း ေစာင့္လိုက္တာ သံုးေလးလ ၾကာသြားသည္၊ ဘယ္လိုၿဖစ္တာလည္း လိုက္စံုစမ္းေတာ့၊ ပြဲစားေတြက ခပ္တည္တည္နဲ႕ ေငြရွင္ေၾကးရွင္ကိုေတာက္ကို မေလးရွားကို လႊတ္လိုက္ၿပန္သည္၊ အဲ့ဒီကေနတစ္ဆင့္ ဘယ္လိုသြားမယ္ ဘာညာေၿပာၿပလိုက္သည္၊ ဟိုေရာက္ေတာ့ လည္း လမ္းေၾကာင္းကပိတ္သြားလို႕ဘာညာနဲ႕ ကိုေတာက္ မေလးရွားမွာ ႏွစ္လေလာက္ေနခဲ့ၿပီး စကၤာပူကို ၿပန္ခဲ့ရၿပန္သည္၊ ကိုေတာက္ ကလည္းစိတ္မရွည္ေတာ့ ပြဲစား ကိုအတင္းဖိအားေပးေနရသည္၊ ဘယ္လိုၿဖစ္တာလည္း..အေမရိကားဆိုၿပီး ဒီနားမွာဘဲပတ္ၿခာလည္ေနရတာလည္းေပါ့..၊ ေငြေတြကလည္းကုန္လွၿပီ..၊ ေတာ္ၾကာ အေမရိကားမေရာက္ဘဲ ဂ်ပန္ၿပန္ေရာက္သြားဦးမယ္..၊ ဒီလိုနဲ႕ ပြဲစားေတြလည္းနားညီး မခံႏိုင္လို႕လား ဘာလားေတာ့မသိ တစ္ေန႕မွာ လမ္းေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းနဲ႕ အဆက္အသြယ္ေကာင္းေကာင္းရၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားလာသည္၊ အဲ..ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္ကိုေတာ့ တိုက္ရိုက္မဟုတ္ေသးဘူး၊ ပထမ အေမရိကားက ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံကိုအရင္သြားရမည္၊ ၿပီးေတာ့မွ တစ္ဆင့္ အေမရိကန္ကို ကုန္းလမ္း ကၿဖတ္၀င္ရမည္တဲ့..၊ ဒီေနရာမွာလည္း ဗီဇာရဖို႕ လြယ္တဲ့ အယ္ဆာေဗဒို လိုႏိုင္ငံမ်ိဳး (မမွတ္မိေတာ့) ကို ငါ့လက္ကလြတ္ ၿပီးေရာဆိုၿပီး ကုိေတာက္ကို ေလယဥ္ေပၚကိုခန္႕ခန္႕ၾကီး တင္ေပးလိုက္ေပေတာ့သည္၊ သြားေပအုန္းေတာ့ကိုေတာက္ေရ.. ဟိုေရာက္ရင္ အေမရိကန္ကို ရွာဖို႕ ကိုလံဘတ္ေလာက္ မခက္ေတာ့ပါဘူး..၊ ဒီလိုနဲ႕ ဂ်ပန္စကားကို ၾကြမ္းၾကြမ္းက်င္က်င္ေၿပာႏိုင္တဲ့ တစ္ကိုယ္ေတာ္ ကိုေတာက္ တစ္ေယာက္ ဟစ္စပန္းနစ္စကားေၿပာတဲ့ႏိုင္ငံ တစ္ခုကိုေရာက္လာရေပေတာ့သည္၊ ကဲ.. ဘာဆက္လုပ္မလည္းကိုေတာက္ေရ.. ဒီႏိုင္ငံကလူေတြေတာင္ တတ္ႏိုင္ရင္ အကုန္လံုး အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ သြားေနခ်င္ၾကတာ..၊
ကိုေတာက္လည္း ခန္႕ခန္႕ၾကီး ေနရင္းနဲ႕ ၾကာလာေတာ့ ပြဲစားကို ဖုန္းဆက္ၿပီးေမးရေတာ့သည္၊ ဘယ္လိုၿဖစ္တာလည္းေပါ့..၊ ပြဲစားက စိတ္ခ်ရတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေစာင့္ေနတာတဲ့..၊ ေအးေလ.. အေမရိကားတိုက္ၾကီးေပၚေရာက္ေနၿပီဘဲ..ေၿဖေၿဖေပါ့၊ ေနာက္ၿပီး ဒီလမ္းကအႏၱရယ္လည္းအမ်ားသား..၊ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း နယ္စပ္တရိုးမွာ မူးယစ္ရာဇာေတြရဲ႕ အပစ္အခတ္အသတ္အၿဖတ္ေတြက ေန႕စဥ္လိုၿဖစ္ေနတာ..၊ ဒီအေတာ အတြင္း ကိုေတာက္ကို မကၠဆီကိုႏိုင္ငံကိုပိုဖို႕လုပ္ေနရင္း ကေန အၿခားႏိုင္ငံတစ္ခုႏွစ္ခုကို အလည္ပတ္လိုက္ရေသးသည္၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုေတာက္ကို ဂြာတီမာလာ ႏိုင္ငံကို ၿဖစ္သလို ဗီဇာမပါဘဲ ကုန္းေၾကာင္းကေနပို႕လိုက္ ေလေတာ့သည္၊ ကိုေတာက္လည္း တခါ ဂြာတီမာလာမွာ ေသာင္တင္ေနၿပန္ေရာ ကိုေတာက္သာ ေမယန္ယဥ္ေက်းမႈကို စိတ္၀င္စားရင္ ဂြာတီမာလာမွာေလ့လာစရာေတြကအမ်ားၾကီး..၊ ဒါေပမယ့္ ဒီ အယ္ဆာေဗဒို တို႕ ဂြာတီမာလာတို႕ ကလည္းအေတာ္ကို ရွဳပ္တဲ့ႏိုင္ငံေတြ..၊ ဓေလ့ေတြကလည္း ခပ္ဆန္းဆန္းေတြ..၊ လူေသၿပီးတာေတာင္ ေၿမမၿမွုပ္ဘဲ ဘီဒိုအံဆြဲလို အဆင့္ဆင့္နဲ႕ ထားတဲ့ေနရာမွာ လခေပးၿပီးအေလာင္းကို ထားၾကတဲ့သူေတြရွိတယ္၊ ေဆြမ်ိဳးေတြက လခဆက္မေပးႏိုင္ေတာ့ရင္ေတာ့ ၾကံဳသလို ေၿမၿမွုပ္လိုက္တယ္တဲ့..၊

ကဲကဲ..ထားေတာ့ လူပ်ိဳၾကီး ကိုေတာက္ကဒါေတြစိတ္၀င္စားတာမဟုတ္..၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကိုဘဲစိတ္၀င္စားတာ..၊ ဂြာတီမာလာ ဆိုေတာ့ အေမရိကန္နဲ႕ အေတာ္ကို နီးစပ္လာၿပီ၊ ၾကားမွာ မကၠဆီကို တစ္ႏိုင္ငံဘဲက်န္ေတာ့တာကလား..၊ ပြဲစားေတြ ကအလုပ္မၿဖစ္ေတာ့လို႕ ကိုယ့္ဟာကိုဘဲ လမ္းေၾကာင္းရွာေနရသည္၊ ပိုက္ဆံလည္းအေတာ္ကုန္သြားၿပီ အခ်ိန္လည္း အေတာ္ကုန္သြားၿပီ၊ ဒီလိုနဲ႕ ဂြာတီမာလာ ႏိုင္ငံကို ၿဖတ္ၿပီး မကၠဆီကို နိုင္ငံကို ကူးဖို႕လုပ္ေနစဥ္မွာ ကိုေတာက္အဖမ္းခံရေတာ့သည္၊ ဂြာတီမာလာ အခ်ဳပ္ထဲေရာက္မွ ကိုေတာက္ အဆက္အသြယ္ေတြရလာသည္၊ ကိုယ္လိုလူေတြေတြ႕လာရသည္၊ အခ်ဳပ္ကလြတ္ဖို႕ေတာ့ အေတာ္လုပ္ရေသးသည္၊ ဟစ္စပန္းနစ္စကားေၿပာတဲ့သူေတြနဲ႕ဆိုေတာ့ ဘာသာစကားအခက္အခဲကလည္းရွိေသးသည္၊ ေနာက္ေတာ့ဂြာတီမာလာရဲေတြကဘဲ မကၠဆီကို နိုင္ငံကို ကူးဖို႕လူေတြနဲ႕ ခ်ိပ္ေပးၿပီး ကိုေတာက္ကို လြတ္လိုက္ေလေတာ့သည္၊ ပိုက္ဆံကေတာ့ အေတာ္ကုန္သြားၿပန္သည္၊ မိဘေတြလည္း အေတာ္စိတ္ပူေနၾကေပမည္၊ အခုေတာ့ ကိုေတာက္တစ္ေယာက္ မကၠဆီကို ႏိုင္ငံကို ေနာက္ေဖးေပါက္ကေနေရာက္ခဲ့ပါၿပီ၊ နာမည္ၾကီး အေမရိကန္ နယ္စပ္ ဆူးခင္းလမ္းကႏၠာရကို ၿဖတ္ရေပဦးမည္၊



ကိုေတာက္တစ္ေယာက္ မကၠဆီကိုမွာ အိပ္တစ္လံုးနဲ႕ အဆက္အသြယ္လမ္းေၾကာင္း ရွာေနစဥ္မွာဘဲ မကၠဆီကိုႏိုင္ငံက ၾကိဳဆိုေရးအဖြဲ႕ (ရဲ) နဲ႕ ေတြ႕ေလေတာ့သည္၊ ဒီလိုနဲ႕ ကိုေတာက္ မကၠဆီကို ေထာင္ထဲကို ေရာက္သြားၿပန္ေလေတာ့သည္၊ တစ္သက္လံုး ဘာၿပစ္မႈမွ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္မလုပ္ခဲ့၊ ၿမန္မာၿပည္မွာ ရဲစခန္းေတာင္မေရာက္ခဲ့ဘဲနဲ႕ အေမရိကတိုက္မွာ အခ်ဳပ္ေတြ ေထာင္ေတြနဲ႕ခ်ည္းေတြ႕ေနရသည္၊ မကၠဆီကို ေထာင္ကေတာ့ ဂြာတီမာလာ အခ်ဳပ္လို အေသးေလးမဟုတ္ လူေတြအမ်ားၾကီးရွိသည္၊ အာဖရိကတိုက္က လာတဲ့သူေတြ၊ တရုတ္ၿပည္ကလာသူေတြ၊ ဘ၀တူ အေမရိကန္ကိုသြားမည့္သူမ်ားတည္း၊

မကၠဆီကို ေထာင္ထဲမွာ ကိုေတာက္ ကို သူလိုတရားမ၀င္ေရာက္လာသူေတြ အမ်ားစုႏွင့္အတူေနေစသည္၊ အဲ့ဒီအထဲမွာ အာဖရိကဖက္ကေရာက္လာ သူေတြကအုပ္စုအေတာ္ေတာင့္ၿပီး ေတြ႕သမွ်လူကို အႏိုင့္က်င့္ခ်င္ၾကသည္၊ ကိုေတာက္က ဂ်ပန္မွာ စူရွီးဘဲလိိပ္လာတာ အိုက္ကီဒို တို႕ဘာတို႕ေလ့လာခဲ့တာမဟုတ္၊ ဒီေတာ့ ကိုေတာက္အႏိုင့္က်င့္ခံရဖို႕ၿဖစ္လာေတာ့သည္၊ ဒါေပမယ့္လည္း ကယ္တင္ရွင္ေတြရွိလို႕ ကိုေတာက္သက္သာသြားရသည္၊ ကယ္တင္ရွင္ေတြကေတာ့ တရုတ္ၿပည္ဘက္က လာသူေတြၿဖစ္သည္၊ သူတို႕ အဖြဲ႕ကလည္းအင္အားမနည္း..၊ ကိုေတာက္ကို အႏိုင္က်င့္ဖို႕ၾကိဳးစားတဲ့ အာဖရိကသားေတြနဲ႕ ကိုေတာက္လို အာရွသားေတြရဲ႕ ရန္ပြဲက တကယ္ကို ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းေတြဘဲၿဖစ္သည္၊ ဒီလိုနဲ႕ မကၠဆီကို ေထာင္ထဲမွာ အာရွ အာဖရိက ခ်စ္ၾကည္ေရးရိုက္ပြဲေတြမွာ ကိုေတာက္ကန္႕လန္႕ကန္႕လန္႕ၿဖစ္ေနရင္းနဲ႕ ေထာင္ထဲကထြက္ႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနရေလေတာ့သည္၊ အဲ့ဒီေထာင္ထဲက တရုတ္အဖြဲ႕ေတြကလည္း အေတာ္ကိုအားကိုးရသည္၊ ဘယ္အာရွသားမွ အႏိုင္ၾကင့္မခံရေအာင္အုပ္စုဖြဲ႕ၿပီးကာကြယ္ေပးထားသည္၊ သူတို႕ေတြၾကည့္ရတာ အေတာ္အသတ္အပုတ္ကၽြမ္းက်င္ပံု ရၿပီး တကယ့္ဆတ္ဆတ္ထိမခံေတြတဲ့၊ အင္း.. ေထာင္တြင္းအသတ္အပုတ္ရုပ္ရွင္ေတြကို ေတာင္ၿပန္အမွတ္ရလာသည္၊

ဒီလိုနဲ႕ မကၠဆီကို ေထာင္မွာ ၆လ ေနၿပီးေတာ့ ကိုေတာက္ေထာင္မွလြတ္လာေတာ့သည္၊ ဒီမွာလည္း ရဲေတြရဲ႕ အကူအညီႏွင့္ ကိုေတာက္ အဆက္အသြယ္ရၿပီး အေမရိကန္ဘက္ကို ထြက္လာႏိုင္ခဲ့ေလေတာ့သည္၊ ပိုက္ဆံေတာ့အေတာ္ကိုကုန္မွာေသၿခာသည္၊

ကိုေတာက္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ မကၠဆီကို နဲ႕ တကၠဆက္နယ္စပ္ ကမိုင္ေပါင္းမ်ားစြာရွည္ၿပီး ၀င္ေပါက္ေတြကအမ်ားၾကီး..၊ အေမရိကန္အစိုးရကလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ၾကိဳးစားၿပီးကာကြယ္ထားေပမယ့္တရားမ၀င္ ေရာက္လာသူေတြကအမ်ားၾကီး…၊ ေက်ာက္ေတာင္ နဲ႕ ကႏၱာရကို ၿဖတ္သန္းရသည့္ ခရီးက အႏၱရယ္နဲ႕ အၿပည့္၊ ဘာဘဲေၿပာေၿပာ ကိုေတာက္ ကေတာ့ရေအာင္ၿဖတ္သန္းႏိုင္ခဲ့ပါသည္၊ ဒါေပမယ့္ ၾကာၾကာေတာ့ မေနလိုက္ရ လာၾကိဳမယ့္သူေတြနဲ႕လြဲၿပီး အေမရိကန္ လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ႕နဲ႕တိုးၿပီး အေမရိကန္မွာ ဟိုတယ္အစား အခ်ဳပ္ခန္းထဲကို တန္းေရာက္သြားၿပန္ေလေတာ့သည္၊ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္မွာက တာ၀န္ယူေခၚထုတ္ေပး မယ့္လူရွိရင္ ခ်က္ခ်င္း အာမခံနဲ႕လြတ္ေပးလို႕ ေတာ္ေသးသည္၊ က်န္တဲ့ အမႈကိစၥကိုေတာ့ တရားရံုးမွာ ဆက္ရွင္းေပေတာ့..၊ အဲ့ဒီက်မွ ကိုေတာက္ကို အေမရိကန္မွာ ေနခြင့္ၿပဳ႕မလား ၿပန္ပို႕မလား ဆံုးၿဖတ္ေပလိမ့္မည္၊

ကိုေတာက္ ရယ္ သူမ်ားလိုေက်ာင္းေလးဘာေလးလာတက္ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ အလုပ္ေလးဘာေလးလုပ္ၿပီး ေနခြင့္ဆက္ေရွာက္ရင္ မလြယ္ဘူးလားလို႕ ေတြးမိသည္..၊ အခုေတာ့ အမႈအခင္းေတြ ရင္ဆိုင္ရေပဦးမည္၊ ဒါေပမယ့္ ကိုေတာက္လို စိတ္ဓာတ္ၾကံခိုင္ၿပီး ေခသူမဟုတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အဖို႕ေတာ့ အေမရိကန္မွာ ဘာမွ အခက္အခဲရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ၊

ဒီလို ကိုေတာက္နဲ႕ေတြ႕ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္မွာဘဲကိုေတာက္ ဘယ္ေရာက္သြား သည္မသိေတာ့ပါ၊ ဂ်ပန္မွာအတူ ေနခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ၿပန္ဆံုမယ္လို႕ေတာ့ ကိုေတာက္ေၿပာသံၾကားလိုက္သည္၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း မိုးလင္းက မိုးခ်ဳပ္ ေအးစက္တဲ့ စူရွီးဘား မွာ စူရွီးမ်ိဳးစံုကို အခ်ိန္မွီၿပီးဖို႕ တြန္းလိပ္ေနရေလသည္.. ေနာက္ေတာ့ ပူေႏြးတဲ့ ဖေလာ္ရီဒါကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ေရၾကည္ရာ အရပ္အမွတ္နဲ႕ ေနာ့လ္ကာရိုလိုင္းနားကို ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္၊

အခုေန ကိုေတာက္တစ္ေယာက္ဘယ္ေရာက္ေနလည္းေတာ့မသိပါ၊ အေမရိကန္ကို ရက္ပိုင္းသာၿခားၿပီးေရာက္ခဲ့ၿပီး အခုဆို ဘာလိုလိုနဲ႕ သံုးႏွစ္ခြဲေတာင္ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊

3 comments:

nyimuyar said...

wow, interesting and nice post. Thanks for sharing such kind of drama

An Asian Tour Operator said...

သူ႕အေၾကာင္း ထပ္ေရးရင္ "ပါပီလြန္နဲ႕ဘင္ဂို" လို တစ္အုပ္ျဖစ္ လာနိုင္တယ္...။ လုပ္ပါလား...။

rose of sharon said...

ဖတ္သြားတယ္... စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္....