သမီးေလး ဘယ္လိုေမြးခဲ့..

ဂ်ဴလိုင္လ ၂ရက္ေန႕မွာ ေတာ့ ကေလးမေမြးခင္ေနာက္ဆံုးရက္ခ်ိန္းအေနနဲ႕ ဆရာဝန္နဲ႕ရက္ခ်ိန္းယူထားတဲ့အတိုင္းသြားေတြ႕ရပါတယ္၊ ဆရာဝန္ကစစ္ေဆးစရာရွိတာကိုစစ္ေဆးၿပီးေတာ့ ဗိုက္နာလာရင္ဘယ္ကိုဆက္သြယ္ရမယ္ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကိုအဆင့္ဆင့္ညႊန္ၾကားပါတယ္၊ ရံုးခ်ိန္အတြင္းမွာနာရင္ဘယ္ကိုဆက္သြယ္ပါ၊

အကယ္လို႕ညပိုင္းလိုမ်ိဳးနဲ႕ရံုးပိတ္ခ်ိန္ဆိုဘယ္ကိုဆက္သြယ္ပါစသည္ၿဖင့္ေသေသၿခာၿခာေၿပာ ၿပပါတယ္၊ ဥပမာေရမႊာေပါက္ရင္အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ရတယ္ ဆိုတာနဲ႕ေဆးရံုဘယ္ေနရာကိုသြားပါစသည္ၿဖင့္ရွင္းၿပပါတယ္၊ အေရးေပၚကေနတဆင့္သြားရင္ရတယ္ဆိုေပမယ့္ မလိုအပ္ဘဲအေရးေပၚကိုသြားစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ၊ ကိုယ္ဝန္ ၆ လေလာက္တုန္းကတစ္ခါညၾကီးမင္းၾကီး မနက္၄ နာရီေလာက္ အမ်ိဳးသမီးသူ႕ဟာသူ ရိုးရိုးေလေအာင့္ပီးဗိုက္နာတာကို စိုးရိမ္ၿပီး ဘာလုပ္လို႕လုပ္ရမွန္းမသိၿဖစ္ၿပီး ၉၁၁ ေခၚရင္ေကာင္းမလား စဥ္းစားေသးတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ေတာင့္ထားဆိုၿပီးသမီးၾကီးကိုႏႈိးၿပီး အေရးေပၚဌာနကိုကိုယ့္ဟာကိုေမာင္းသြားလိုက္တယ္၊ ဟိုေရာက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း အေရးေပၚကေန ေမြးတဲ့ဌာနကို အၿမန္ပို႕လိုက္ၿပီးေမြးကုတင္ေပၚတင္လိုက္ပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ စစ္ေဆးၿပီး သာမန္ရိုးရိုးဗိုက္နာတာမွန္းလည္းသိေရာ ၿပန္ဆင္းလာၾကဘူးပါတယ္၊ ့ေရးေပးလိုက္တဲ့ေဆးစာကေတာ့ ဝမ္းမွန္ဖို႕ေသာက္ရတဲ့ Miralax ပါတဲ့၊ ေကာင္းေရာ..၊ ေဆးရံုေၾကြးေတြနင္းကန္တက္သြားတယ္၊ ေနာက္ေတာ့မွ UNC က ေဖာင္ေဒးရွင္းတစ္ခုကို ေရွာက္လိုက္တာ လက္ခံၿပီး အေၾကြးေတြကိုသူတို႕စိုက္ဆပ္္ေပးလိုက္တယ္၊ ေနာက္အေခါက္ေတြေတာ့ ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႕ဘဲေပးရေတာ့မယ္တဲ့၊
ကဲၿပန္ဆက္ရရင္ေတာ့ ဆရာဝန္က ေနာက္တစ္ေခါက္ကို ကေလးေမြးၿပီးမွဘဲၿပန္ေတြ႕ၾကမယ္လို႕ေၿပာၿပီး အကယ္လို႕ သူ႕ရက္အတိုင္းမေမြးခဲ့ရင္ စစ္ေဆးဖို႕ေဆးရံုကို ရက္ခ်ိန္းေတာင္းေပးပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿပေနတာက လိုကယ္ သာမန္အစိုးရ ေန႕ေဆးခန္းပါ ဒါေၾကာင့္ကေလးေမြးရမယ့္ေဆးရံုနဲ႕သူတို႕ကေန တဆင့္ခ်ိပ္ထားေပးပါတယ္၊ ဒီလိုနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ ဂ်ဴလိုင္၄ရက္လည္းၾကေရာ သမီးၾကီးကစိတ္လႈပ္ရွားၿပီးဘယ္အခ်ိန္ေမြးမလည္းဘဲထပ္ခါထပ္ခါေမးေနေပမယ့္ညေရာက္တဲ့အထိဗိုက္မနာခဲ့ပါဘူး၊ သမီးၾကီးက ညီမေလးမေမြးေသးရင္ သြားေနၾကလြတ္လပ္ေရးေန႕မီးရႈးမီးပန္းေတြေဖာက္တာသြားၾကည့္ခ်င္တယ္ၿဖစ္ၿပန္ေရာ၊ အဲဒီေနရာက ေဘာလံုးကြင္းၾကီးထဲမွာ ကား ထားၿပီးရင္လည္းအေဝးၾကီးလမ္းေရွာက္ရမယ္ အေရးေပၚဆိုလည္းၿပန္ထြက္ဖို႕ခက္မွာမို႕ အေဝးကေနဘဲသားအဖသံုးေယာက္ ကားရပ္ၿပီးၾကည့္ကာ ည ၁၀နာရီေလာက္ၿပန္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ ေနာက္ေန႕လည္း ဗိုက္မနာၿပန္ဘူး၊ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အမ်ိဳးသမီးကသူ႕ေဘာ္ဒါၾကီး စကၤာပူက သခ်ၤာမာစတာ အမ္ဘီေအ ၾဆာေအာင္ကို ဂ်ီေတာ့ကေန စကားစပ္မိၿပီး ဘယ္ေန႕ေမြးရင္ေကာင္းမလည္းတြက္ခိုင္းေတာ့ အတြက္ဝါသနာဆရာက တြက္ေပးလိုက္တယ္ ၾကာသာပေတး၊ ေသာက္ၾကာ၊စေန ေကာင္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ဒီလိုနဲ႕ အဂၤါေန႕ ဂ်ဴလိုင္ ၇ရက္ေန႕မွာ ေဆးရံုသြားစစ္ေတာ့ အာထရာေဆာင္းၿပန္ရိုက္တယ္ ကြန္ထရက္ရွင္တိုင္းတယ္ ကေလးႏွလံုးခုန္တာစစ္တယ္ ၿပီေတာ့ ၁၀ရက္ေန႕မနက္၉နာရီမွာ ေမြးမယ္ ၿပန္လာခဲ့ဆိုၿပီးရက္ခ်ိန္းေပးလိုက္ပါတယ္၊ အဲဒီေန႕မွာ အရင္အေၾကြးေတြထဲက က်န္ေနတဲ့ အေၾကြးတစ္ခုကိုဘယ္လိုေပးရမလည္းဆိုတာ ေဆးရံုက ေငြေၾကးအၾကံေပးကို ဝင္တုိင္ပင္ေတာ့ သူကနဲနဲပါးပါးေမးၿပီး ေပးစရာမလိုေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ မွတ္ခ်က္ေရးထဲ့ၿပီးရွင္းေပးလိုက္တယ္၊ ဟုတ္ကဲ့..ဒီၾကားထဲမွာမ်ားေမြးမလားေစာင့္ရင္းနဲ႕ ၁၀ရက္ေန႕သာေရာက္သြားတယ္ဗိုက္ကနဲနဲမွ မနာဘူးၿဖစ္ေနေရာ၊ အဲ..၁၀ရက္ေန႕လည္းေရာက္ေရာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္သမီးၾကီးကို အသိတစ္ေယာက္အိမ္မွာ ထားၿပီး (ကေလး ေတြေမြးခန္းထဲဝင္မရလို႕) မနက္ေစာေစာဘဲေဆးရံုကိုခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ အေကာင္းၾကီးဘဲေဆးရံုကိုေရာက္သြားတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ..၊ အဲ..ေဆးရံုကေမြးခန္းေတြရွိတဲ့ ၄ထပ္ကိုလည္းေရာက္ေရာ ေဟာခန္းၾကီးနဲ႕ ပိတ္ထားတဲ့တံခါးၾကီးတစ္ခုဘဲရွိတယ္၊ လူလည္းတစ္ေယာက္မွမေတြ႕၊ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕ ဟိုဒီေရွာက္ၾကည့္ရင္းတံခါးၾကီးမွာေရးထားတဲ့စာကို ၿမင္ေတာ့ မွသေဘာေပါက္သြားၿပီး အဲ့ဒီေဘးကဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္ၿပီး အထဲကိုလွမ္းေၿပာမွ တံခါးၾကီးကပြင့္သြားၿပီးအထဲကိုေရာက္တယ္၊ (လံုၿခံဳေရးအေၾကာင္းေတာ့မဆက္ေတာ့ပါဘူး၊ အေမရိကန္မွာ ကေလးခိုးေတြအရမ္းမ်ားတယ္ဗ်)၊ အရင္တစ္ေခါက္အေရးေပၚကတစ္ဆင့္လာတုန္းကေတာ့ သူတို႕ကတြန္းလွည္းနဲ႕အတြင္းလမ္းကပို႕ေပးတာဆိုေတာ့ အခုမမွတ္မိေတာ့၊ တကယ္ဆိုေတာ့ေဆးရံုထဲက ေဟာေဝးေတြက မ်က္စိလည္စရာၾကီး၊

ဒီလိုနဲ႕ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ကို ရီဂ်က္စတာသြင္းၿပီးေတာ့ ေမြးခန္းတစ္ခုထဲကိုပို႕လိုက္ပါတယ္၊ အခန္းနံပတ္ 4W11 ပါ၊ အခ်ိန္က မနက္၈နာရီခြဲဘဲရွိပါေသးတယ္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ ပိုက္ဆံအိပ္တစ္လံုးစီနဲ႕ ကင္မရာတစ္လံုးကလြဲၿပီးဘာမွမပါ၊ ေမြးခန္းအဝတ္ဝတ္ေပးၿပီးေတာ့ နပ္စ္မတစ္ေယာက္က ကေလးႏွလံုးခုန္ႏႈန္းတို္င္းတာနဲ႕ ကြန္ထရက္ရွင္တိုင္းတာေတြကိုဗိုက္မွာတပ္ၿပီး Fetal monitor နဲ႕ OBTV စက္ေတြနဲ႕ခ်ိပ္ေပးပါတယ္ ေနာက္ေတာ့ လူၾကီးေသြးခုန္ႏႈန္းတိုင္းတာကိုလည္းလက္ေမာင္းမွာက ေနတစ္ဆင့္ စက္နဲ႕ခ်ိပ္ေပးၿပီး လိုအပ္တာေတြၿပင္ဆင္မွာၾကားၿပီးၿပန္ထြက္သြားပါတယ္၊


၉ နာရီ ၂၈မိနစ္မွာ လက္ဖ်ံကေန တစ္ဆင့္ ေသြးပုလင္းေသး ၆ပုလင္းေဆးစစ္ဖို႕ေဖာက္ယူသြားပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေဆးသြင္းစက္နဲ႕လက္ဖ်ံကေနသြင္းေပးပါတယ္ (သားအိမ္ပြင့္ေဆးမဟုတ္ေသးပါဘူး)၊ ၁၀ နာရီ ၅၀မွာ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္လာၿပီး ေရမႊာေဖာက္ေပးၿပီး သားအိမ္ပြင့္ေဆးစသြင္းေပးပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ တနာရီေလာက္ ေနမွဘဲနပ္စ္ကၿပန္ဝင္လာၾကည့္ပါတယ္၊ သူတို႕ကလူနာေဘးမွာ လိုအပ္ရင္ေခၚဖို႕ ဖုန္းကိုေတာ့ခ်ထားေပးပါတယ္၊ ၁၂နာရီ ၅မိနစ္မွာမွ ေရဆင္းမ်ားလာၿပီး ၁၂ နာရီ၄၅မွာ ဗိုက္စနာလာပါတယ္၊ နက္စ္ဝင္လာၿပီး ေဆးသြင္းတဲ့ ေဆး ဒို႕စ္ ကို နံပတ္ ၈ကိုတင္ေပးလိုက္ပါတယ္၊ ၁နာရီ ၂၀မွာေတာ့ အေတာ္နာလာၿပီးအမ်ိဳးသမီးရဲ႕နာက်င္သံကစက်ယ္လာပါတယ္၊ ၁နာရီ၄၅မွာေတာ့ ေဆးကို နံပတ္ ၁၀ထိတင္လိုက္ၿပီး လက္ဖ်ံကသြင္းတဲ့ေဆးကို တစ္ထုတ္တိုးၿပီး ၃ထုတ္ခ်ိပ္ေပးထားပါၿပီ၊ တစ္ခုက သူတို႕အဲ့ဒီလိုခ်ိပ္ၿပီးသြင္းေနတဲ့ေဆးထုတ္ေတြကို မၾကာခဏလဲေပးေနတာေတြ႕ရပါတယ္၊ သြင္းကာစေဆးထုတ္ေတြကို ေပါေပါဘဲသြန္ပစ္လိုက္ပါတယ္၊ အဲဒီလို နာလို႕ေအာ္ေတာ့မွ ေမ့ေဆး ဆရာဝန္ကေရာက္လာၿပီး မနာတဲ့ေဆးသြင္းဖို႕ၿပင္ဆင္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္မသြင္းေသးပါဘူးၿပန္ထြက္သြားပါတယ္ ၊ဒါနဲ႕မခံႏိုင္ေတာ့လို႕ ေခၚေတာ့မွ ၂နာရီ ၂၅မိနစ္မွာ ေရာက္လာၿပီး ခါးကေန အင္ပီဒီရယ္ေဆးသြင္းေပးပါတယ္၊ မနာေအာင္ေဆးသြင္းေပမယ့္လည္း နဲနဲေတာ့နာတာပါဘဲ ေဆးသြင္းတာၾကည့္ရတာကေတာ့ အၿမင္မွာနဲနဲၾကမ္းသလိုပါဘဲ ေဆးကို ထိုးထဲ့တဲ့ေနရာမွာ ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီးထဲ့ရတာေတြ႕ရပါတယ္၊ လူနာကေတာ့ကုန္းကုန္းၾကီးထိုင္ထားေပးရပါတယ္၊ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေဘးကထိုင္ခံုမွာ ငုတ္တုတ္ၾကီးထိုင္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးလက္ကိုကိုင္ထားၿပီး သူတို႕လုပ္တာကိုဘဲမ်က္ေၿခမပ်က္ၾကည့္ေနမိပါတယ္၊ နက္စ္မၾကီးကေတာ့ ေရွ႕တဲ့တဲ့ကေနပုခုန္းကိုကိုင္ထားေပးပါတယ္၊ ဘယ္ကနာတာလည္းေတာ့ မသိဘူးအမ်ိဳးသမီကေတာ့ တအီးအီးနဲ႕ေအာ္ညည္းေနပါတယ္၊ ေမးၾကည့္ေတာ့ ဗိုက္ကနာတာလို႕ေၿပာပါတယ္၊ ခါးကေဆးသြင္းတာလည္းနာမွာပါဘဲ အပ္ေတြပိုက္ေတြနဲ႕ေဖာက္ၿပီးသြင္းရတာကိုး..၊ ၿပီးေတာ့ သူတို႕လည္းေဆးသြင္းတဲ့စက္ကေလးနဲ႕ခ်ိပ္ၿပီး စက္ကို ေသာ့ခပ္ၿပီးထြက္သြားၾကတာ ေမြးၿပီးတဲ့ထိေပၚမလာေတာ့ပါဘူး၊ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ဗိုက္နာေနဆဲပါ..၊ ၿမန္မာၿပည္မွာတုန္းကေတာ့ေဆးသြင္းၿပီးရင္ ဒီေလာက္ထိေပးမနာထားပါဘူး ဒီမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေပးနာထားပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ၄နာရီခြဲမွာ နက္စ္မကို နာလို႕ တစ္ခါေခၚေတာ့ ဆရာဝန္အဖြဲ႕ေတြဝင္လာၿပီး ေမြးဖို႕အသင့္စၿပင္ၾကပါတယ္ ေနာက္ေတာ့ဟိုစစ္ဒီစစ္လုပ္ၿပီးၿပန္ထြက္သြားၾကၿပန္ပါတယ္၊


အဲဒီလိုနဲ႕ ေနလာရင္ ကေလးႏွလံုးခုန္စက္က မမွန္ၿဖစ္လာတာကိုေတြ႕သလို အမ်ိဳးသမီးကလည္း ညွစ္ခ်င္လာၿပီဆိုၿပီး နက္စ္မကိုေခၚၿပန္ပါတယ္ သူေရာက္လာေတာ့ သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္အမ်ိဳးသမီးကိုညွစ္ခိုင္းၿပီး ဝိုင္းေမြးၾကပါတယ္၊ ကေလးေခါင္းကဆံပင္ေတြကိုၿမင္ေနရပါၿပီ..၊ရင္ခုန္စရာပါဘဲ၊ ဒီလိုနဲ႕ အမ်ိဳးသမီးလည္းထပ္ညွစ္လို႕မရၿဖစ္ေနတုန္းကေလးႏွလံုးခုန္သံေပ်ာက္သြားၿပီး ရွာမရေတာ့တာနဲ႕ နက္စ္ကေရဒီယိုနဲ႕ေခၚလိုက္ေတာ့ဆရာဝန္အဖြဲ႕ေတြၿဗံဳးဆိုေရာက္လာၿပီးအတင္းဝိုင္းေမြးၾကပါေတာ့တယ္၊ ေမြးေပးတဲ့အမ်ိဳးသားဆရာဝန္ကအေတာ္ေလးၿမန္ပါတယ္၊ ခ်က္ခ်င္းေလစုတ္ခြက္ကိုၿပင္ရင္း ေလစုတ္လို႕ရရင္ရမရရင္တခါထဲခြဲမယ္လို႕ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွမ္းေၿပာ ရင္း ကေလးကို ေလနဲ႕စုတ္ရင္ေဘးကနက္စ္ေတြကလည္းညွစ္ဖို႕ဝိုင္းအားေပးေတာ့ကေလးကေခါင္းတစ္ခုလံုးထြက္လာေပမယ္အခ်င္းကလည္ပင္းပတ္ၿပီး ပုခံုးေတြထြက္လို႕မရဘူးၿဖစ္ေနပါတယ္၊ ကေလးကလႈပ္လည္းမလႈပ္ေတာ့သလို ၿပာေနပါၿပီ၊ ဒီေတာ့ ဆရာဝန္ကအၿမန္ဘဲခ်က္ၾကိဳးကိုက်ြမ္းက်င္စြာၿဖတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ကအဖြဲ႕ကိုကေလးကိုလက္ဆင့္ကမ္းလိုက္ပါတယ္၊


သူ႕ကိစၥၿပီးသြားေတာ့ ကေလးကိုလွည့္မၾကည့္ေတာ့ပါဘူး အမ်ိဳးသမီးကိုဘဲဂရုစိုက္ေနပါတယ္၊ သူ႕ေဘးက ဆရာဝန္မကိုလည္းအလုပ္လုပ္ရင္းပါးစပ္ကလည္း သူဘာလို႕ဒီလိုလုပ္ရတယ္ဆိုတာနဲ႕ အေၿခအေနေတြကိုတရပ္စပ္ရွင္းၿပေပးေနပါတယ္၊


ခ်က္ၾကိဳးတစ္စကိုလည္းဆရာဝန္တစ္ေယာက္က သဲၾကီးမဲၾကီးဂရုတစ္စိုက္ ေဆးထိုးအပ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ထိုးၿပီး အလုပ္ရႈပ္ေနပါတယ္ (ကင္ဆာကုဖို႕ပါ၊ အစကထဲက ၾကိဳရွင္းၿပထားပါတယ္ အဲဒီကေနကင္ဆာတစ္မ်ိဳးကုလို႕ရပါတယ္၊ UNC ကလည္းအေမရိကန္ရဲ႕ ကင္ဆာသုေတသနမွာ ေရွ႕တန္းကပါတဲ့နာမည္ၾကီးပါဘဲ)၊ ကေလးကိုၿပဳစုတဲ့ဆရာဝန္ ေလး၊ငါးေယာက္ဟာ အလုပ္ရွဳပ္ေနၿပီးတစ္မိနစ္ေလာက္မွာဘဲကေလးကအသံထြက္ လာၿပီးစငိုပါေတာ့တယ္၊ အဲဒီေတာ့မွ ဘဲ ဟင္း ခ် ႏိုင္ပါေတာ့တယ္၊ ဒီေတာ့မွဘဲကင္မရာသတိရၿပီး ေၿပးဆြဲၿပီးကေလးကိုဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္ပါတယ္၊ သူတို႕ေတြလုပ္တာကေတာ့အေတာ္ၿမန္ပါတယ္၊ ေအးေပါ့ေလ..တစ္ေန႕တစ္ေန႕ေမြးေနတာလည္း နည္းတာမွ မဟုတ္တာ၊


သူတို႕အတြက္ေတာ့ထမင္းစားေရေသာက္ၿဖစ္ေနမွာၿဖစ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ ပထမဆံုးအေတြ႕အၾကံဳပါဘဲ၊ ၿပီးေတာ့ဘာ ဝတ္စံုမွလည္းမဝတ္မိခဲ့ပါဘူး၊ ေနာက္ေတာ့အမ်ိဳးသမီး ကၿပန္ေၿပာၿပပါတယ္ ဆရာဝန္က စီးဆက္ရွင္ လို႕ေၿပာသံလည္းၾကားေရာ ခြဲရမွာ ေက်ာက္ေက်ာက္နဲ႕ညွစ္လိုက္လို႕ကေလးေခါင္းထြက္လာတာလို႕ေၿပာပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခြဲရတာပိုသက္သာေၾကာင္း ေခာတ္မွီတဲ့ဒီေန႕မွာ လြယ္လြယ္ေလးပါဆိုၿပီး ကိုယ္မခံရတိုင္း သူမ်ားအားရွိေအာင္ေၿပာမိပါေသးတယ္၊ တကယ္ေတာ့ကေလးၾကီးတာလည္းပါမွာပါ၊

အစက နက္စ္မနဲ႕တိုင္ပင္ထားသလို ကၽြန္ေတာ္ကခ်က္ၾကိဳးၿဖက္ရင္သူဓာတ္ပံုရိုက္ေပးမယ္ဆိုတဲ့အစီအစည္လည္းပ်က္သြားခဲ့ပါ တယ္၊ ဒီလိုနဲ႕ နာရီဝက္ေလာက္အတြင္းမွာဘဲ မွတ္တမ္းေရးသူ၊ ကေလးၿပဳစုသူေတြတစ္ဖြဲဖြဲ ႏႈတ္ဆက္ကာၿပန္ထြက္သြားၾကၿပီး နက္စ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ နဲ႕ ေမြးေပးတဲ့ဆရာဝန္ႏွစ္ေယာက္ဘဲက်န္ပါေတာ့တယ္၊ အဲဒီဆရာဝန္က အခ်င္းထုတ္တာ ခ်ဳပ္တာေတြကို ေဘးကဆရာဝန္ကိုေသေသၿခာၿခာသင္ေပးၿပီးခ်ဳပ္ခိုင္းေနပါတယ္၊ အမ်ိဳးသမီးလည္းေအးေဆးၿဖစ္ေနေတာ့၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကေလးကိုၾကည့္လိုက္ သူတို႕ကိုၾကည့္လိုက္ ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္နဲ႕ အလုပ္ရွဳပ္ေနဆဲပါ၊ ၄၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ နက္စ္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစုသံုးေရာက္ဘဲက်န္ပါေတာ့တယ္၊ နက္စ္ကလည္း ၇နာရီဂ်ဴတီၿပီးေတာ့ၿပန္ရေတာ့မွာၿဖစ္ေပမယ့္ ေနာက္ၾကတဲ့အထိေနပါတယ္၊ ေနာက္ေရာက္လာတဲ့နက္စ္မကေတာ့ အသက္နဲနဲၾကီးပါတယ္၊ သူကအခန္းရရင္လာေခၚမယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕သံုးေယာက္ဘဲေမြးခန္းထဲမွာတိပ္တိပ္ဆိပ္ဆိပ္ၿပန္က်န္ရစ္ပါေတာ့တယ္၊



အဲဒီလိုနဲ႕ေနာက္တစ္နာရီေလာက္ၾကာမွ လာေခၚၿပီး အခန္းေၿပာင္းရပါေတာ့တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အိမ္ကဝတ္လာတဲ့အဝတ္ထုတ္ကေလးဆြဲၿပီးတြန္းလွည္းေနာက္ကလိုက္ရင္းအခန္း 5W09 ကိုေၿပာင္းရပါတယ္၊ ကေလးကိုေတာ့ နာစရီ အခန္းကိုေခၚသြားၾကပါတယ္၊



အမ်ိဳးသမီးနဲ႕တာဝန္က်နက္စ္ကို အခန္းထဲမွာထားခဲ့ၿပီးကၽြန္ေတာ္လည္း သမီးၾကီးထားခဲ့ရာအိမ္ကို သမီးကိုသြားေခၚဖို႕အေၿပးသြားပါေတာ့တယ္၊ ဗိုက္ကလည္းမနက္ကထဲကေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႕ငွက္ေပ်ာ္သီးတစ္လံုးဘဲစားထားရတာဆိုေတာ့ ည ၉နာရီမွာ အေတာ္ကိုဆာေနပါၿပီ၊ အမ်ိဳးသမီးကိုေတာ့ ေဆးရံုက ခ်က္ၿခင္းညစာေကၽြးပါတယ္၊ သမီးဆီလည္းေရာက္ေရာ ဘာလို႕တေနကုန္သူ႕ကိုၿပစ္ထားတာလည္းဆိုၿပီးငိုလို႕အေတာ္ကိုေခ်ာ့ရပါေသးတယ္၊ သူလည္းဗိုက္ဆာေနပါၿပီ၊ ဒါနဲ႕သားအဖႏွစ္ေယာက္ အသိအိမ္ကထြက္ေတာ့၁၀ နာရီေက်ာ္ပါၿပီ စားေသာက္ဆိုင္အေတာ္မ်ားမ်ားကဒီအခ်ိန္မွာ ပိတ္ကုန္ပါၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ အိမ္အၿပန္လမ္းမွာ ဝင္ဒီ ဟမ္ဘာဂါဆိုင္ဖြင့္ေသးလို႕(အရင္ကစားေနၾကမဟုတ္ေတာ့ဖြင့္ခ်ိန္ပိတ္ခ်ိန္မသိပါ) ဝင္ဝယ္လိုက္ပါတယ္၊


အိမ္ၿပန္ၿပီးသားအဖႏွစ္ေယာက္ငတ္ငတ္နဲ႕ စားလိုက္ရင္းသမီးကို ဓာတ္ပံုေတြၿပၿပီး သူ႕ညီမေလးအေၾကာင္းေတြေၿပာၿပေတာ့ သူအရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားလာၿပီး အတင္းေဆးရံုသြားမယ္လုပ္ပါတယ္၊ ဒါနဲ႕ကဗ်ာကယာ အိမ္ကၿပန္ထြက္ပါတယ္၊ ကားထဲမဝင္ခင္ ငတ္ငတ္နဲ႕ မာဘိုရိုတစ္လိပ္ကို အားရပါးရရွိဳက္ဖြာ လိုက္ေတာ့ ေလာကၾကီးဟာ အရာရာၿပည့္စံုသြားသလို အားရေၾကနပ္သြားတာ ေၿပာမၿပတတ္ေအာင္ပါဘဲဗ်ာ..၊



ေဆးရံုလည္းေရာက္ေရာ ညည့္အေတာ္နက္ေနပါၿပီ ဒါနဲ႕ေရာက္လာတဲ့နက္စ္မကေမးစရာရွိလားဆိုေတာ့ ေဆးရံုစည္းကမ္းေတြကို ေမးၾကည့္ပါ တယ္ အဓိက ကေတာ့ေဆးရံုမွာဘယ္အခ်ိန္အထိလူနာေစာင့္လို႕ရသလဲဆိုေတာ့ ၾကိဳက္သေလာက္ရပါတယ္တဲ့..၊ဒါနဲ႕ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ကေလးကိုၾကည့္ရင္း အိမ္မၿပန္ေတာ့ဘဲ ဆိုဖာေပၚမွာဘဲအိပ္ဖို႕ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၾကပါတယ္၊ အိပ္လို႕ေတာ့ဘယ္ရပါ့မလည္းဗ်ာ၊


မိုးလင္း ၇နာရီမွာ မၾကာခင္ကမွ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့သမီးကိုႏိႈးၿပီး ေဆးရံုကေနအသိအိမ္ကို သမီးကိုၿပန္ထားရၿပန္ပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာကယာဘဲ တရားရံုးက ယာဥ္စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္လို႕ သင္တန္းတက္ခိုင္းထားတာက မနက္၈နာရီကေန ၁နာရီခြဲအထိဆို ေတာ့ သင္တန္းတက္ရမယ့္ ေနရာကို အခ်ိန္မွီေအာင္အတင္းေမာင္းေၿပးရပါတယ္၊ သင္တန္းလည္းေရာက္ေရာ ဗိုက္ကလည္းဆာ အိပ္ကလည္းအိပ္ခ်င္နဲ႕ သင္တန္းခန္းမထဲမွာအိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္..၊ အို..ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ သင္တန္းတက္တယ္ဆိုၿပီးတာဘဲမဟုတ္လား အေရးထဲမွ ရက္ကလည္းလာတိုက္ေနတာကိုး..၊ သင္တန္းၿပီးလို႕ၿပန္ထြက္ေတာ့ ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္လိုက္တာမ်ား..ဗိုက္ဆာတာထက္ခံရခက္တယ္..၊ ဒါနဲ႕..သမီးဆီကိုအတင္းၿပန္ေမာင္း..သူ႕ကိုၿပန္ေခၚ မေန႕ညကဟမ္းဘာဂါဆိုင္မွာ ဘဲထပ္ဝယ္စား ၿပီး ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကိုဇိမ္နဲ႕ေသာက္ ၿပီးေတာ့မွ ကေလးနာမည္ကို အင္တာနက္ကေနအသည္းအသန္ရွာၿပီးစာရြက္မွာေကာက္ေရးခဲ့ရတယ္၊ နာမည္မေပးလို႕မရေတာ့ဘူးေလ ေဆးရံုကမဆင္းခင္ေပးရမွာ ေမြးစာရင္းသြင္းရမွာကိုး၊ သမီးအၾကီးတုန္းကေတာ့ ၃ႏွစ္မွ နာမည္ေပးၿဖစ္တယ္ ဒါေတာင္ အေမရိကန္လာဖို႕လုပ္ရလို႕ေပးၿဖစ္သြားတာ၊ နာမည္ေတြကလည္းအမ်ားၾကီးဆိုေတာ့ ၿဖစ္ႏိုင္မယ့္ဟာေတြေရး ၿပီးေဆးရံုကိုၿပန္သြားၾကတယ္၊ ေနာက္တစ္ညထပ္အိပ္ၾကတယ္၊ ေဆးရံုကမနက္ပိုင္းဆင္းရမယ္ဆိုလို႕ သမီးအတြက္မုန္႕ေလာက္ဘဲဝယ္ခဲ့တယ္၊ တကယ္ေတာ့ ေန႕လည္ ၃နာရီခြဲမွဆင္းႏိုင္ခဲ့တယ္၊ သမီးလည္းဗိုက္ဆာေတာ့ သူ႕အေမကိုေဆးရံုကေကၽြးတဲ့ ဟာေတြသူအရင္ယူစားလိုက္တယ္၊


အင္းေလ..ေဆးရံုဆင္းေနာက္ၾကတာက..ကေလးနာမည္ေပးတာေနာက္ၾကေနတာကိုးဗ်..၊ ကေလးနာမည္ကေတာ့ Tiffany Ivy Myo ပါတဲ့..၊ အဲေဆးရံုကဆင္းေတာ့ အမ်ိဳးသမီးကို အိမ္ကယူလာတဲ့အဝတ္တစံုလဲေပးၿပီး ေဆးရံုကေပးတဲ့ အိပ္ထဲကို ေဆးရံုကေပးလို႕သံုးၿပီးက်န္တဲ့ပစၥည္းေတြအကုန္စုထဲ့ၿပီးၿပန္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ တကယ္ဆိုရင္အိမ္ကဘာမွယူစရာမလို.. သြားတိုက္ေဆးသြားတိုက္တံ၊လိုးရွင္းကအစ ကေလးပစၥည္းအဆံုး အစံုကိုေပးတာကိုး..၊




ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ့ၾကပါေစ..