Saturday, July 4, 2009

ၾကိဳဆိုပါတယ္သမီးငယ္..



၂၀၀၂ ခု ေအာက္တိုဘာလ ၁၁ရက္ေန႕ ေသာၾကၤာေန႕ ေန႕လည္ႏွစ္နာရီေလာက္မွာ စစ္ေတြၿမိဳ႕ကထြက္လာတဲ့ေလယာဥ္ေပၚမွာ အေတးြေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ စီးနင္းလိုက္ပါလာတဲ့ကၽြန္ေတာ္ဟာမၾကာခင္ လူ႕ေလာကထဲကိုေရာက္လာေတာ့မဲ့ ပထမဆံုးသမီးအတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားေနမိတယ္၊ အမွန္အတိုင္းေၿပာရရင္ေတာ့ သားလိုခ်င္ေနခဲ့တာပါ၊ ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ မလုပ္ၿဖစ္ခဲ့တဲ့အလုပ္ေတြကို သားဆိုရင္ေတာ့ဆက္လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕ယူဆထားခဲ့မိသည္၊ သို႕ေသာ္လည္းဘာမွမတတ္ႏိုင္၊

သမီးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္မခ်စ္မွာကို အမ်ိဳးသမီးကစိုးရိမ္ေနခဲ့ေၾကာင္းေၿပာဖူးသည္၊ အခုေတာ့ သမီးက ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာေပၚကမဆင္း သူလိုခ်င္တာေတြကိုတစ္ခုၿပီးတစ္ခုရဖို႕ ပူဆာေနေတာ့သည္၊ ကၽြန္ေတာ့မွာလည္း ကေလးကို အငိုတိတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားဖို႕ကလြဲၿပီးဘာမွမတတ္ႏိုင္..၊

ရန္ကုန္ကို ေရာက္ေတာ့နားခ်ိန္မရွိ၊ မၾကာခင္ေမြးလာေတာ့မယ္ကေလးအတြက္ လိုအပ္တာေတြလိုက္လုပ္ရသည္၊ ေနာက္ေန႕စေနေန႕ မွာလည္း ဆရာဝန္နဲ႕ခ်ိန္းထားသည္၊
ဒီလိုနဲ႕စေနေန႕မနက္ပိုင္းမွာ သားဖြားမီးယပ္အထူးကုဆရာဝန္ၾကီးပါေမာကၡ္ေဒါက္တာေဒၚၿမၿမနဲ႕ ေတြ႕ေတာ့ လိုအပ္တာေတြအကုန္စစ္ေဆးၿပီး ဘယ္လိုပံုမ်ိဳးေမြးခ်င္တယ္ဆိုတာကိုေသေသခ်ာခ်ာရွင္းၿပၿပီးေမးသည္၊ အမ်ိဳးသမီးကို သူ႕အေမေမြးတုန္းကလည္း ဆရာဝန္ၾကီးေဒါက္တာေဒၚၿမၿမဘဲေမြးေပးခဲ့သည္ဟုေၿပာၿပသည္၊ ေလာေလာဆယ္ေခတ္စားေနတာက ဗိုက္မနာဘဲေမြးတဲ့နည္း၊ ဒီေတာ့ မနာဘဲေမြးရမယ္ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးသမီးကအဲ့ဒီနည္းနဲ႕ဘဲေမြးခ်င္ေၾကာင္းေၿပာလာသည္၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေမ့ေဆးအထူးကုဆရာဝန္ၾကီးေဒါက္တာဦးၾကင္ဟြန္းႏွင့္သြားေတြ႕ရမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာ
သည္၊ ဒါနဲ႕ အဲ့ဒီေန႕ညေနဘဲဆရာၾကီးႏွင့္ေတြ႕ဖို႕ခ်ိန္းလိုက္သည္၊ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ အလြန္အလုပ္မ်ားေသာ ဆရာၾကီးက အဲ့ဒီေန႕ညေနမွာဘဲ စံၿပရုပ္-+ရွင္ရံုနဲ႕မနီးမေဝးက သူ႕အိမ္မွာလာေတြ႕ဖို႕ေၿပာသည္၊ ဒါနဲ႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္ညေန ၅နာရီခန္႕မွာဘဲဆရာၾကီးနဲ႕သြားေတြ႕ၿပီး ညႊန္ၾကားတာမ်ားကိုနားေထာင္ၿပီးၿပန္လာခဲ့သည္၊ အၿပန္လမ္း မွာ ေရႊပုဇြန္မွာ အေအးဝင္ေသာက္လိုက္ၾကေသးသည္၊ ဘဂၤလားနယ္စပ္မွာငတ္ခဲ့တဲ့ကၽြန္ေတာ္လည္း အေအးကိုဇိမ္ခံေသာက္ၿပီးကေလးဘယ္ေန႕ေမြးမယ္ဆိုတာကို ေၿပာရင္းေၿမနီကုန္းဘက္ကိုၿပန္လာခဲ့ၾကသည္၊ ေမြးရမယ့္ ရက္က ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့အခ်ိန္မေရြးေမြးႏိုင္ေနတာကိုး၊

ေနာက္ေန႕တနဂၤေႏြေန႕ မနက္ ၈နာရီေလာက္မွာဘဲ အမ်ိဳးသမီးဗိုက္စနာလာေၾကာင္းေၿပာသည္၊ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးသူၿပင္ဆင္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းဘာလုပ္လို႕လုပ္ရမွန္းမသိ ေယာင္ေနမိသည္၊ ေတာ္ေသးသည္ ေယာက္ၡမၾကီး၊ မရီးမ်ား ႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာသူတို႕နဲ႕ ေနလာတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားရွိလို႕ပူစရာမလို၊ ဒီလိုနဲ႕ဗဟိုစည္ေဆးရံုကို ၁၁နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဆရာဝန္ၾကီးေဒၚၿမၿမတို႕လည္းေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ေရာက္လာတာေတြ႕ရသည္၊ ဒါနဲ႕ ေဆးရံုတင္ဘို႕နဲ႕ေမြးဖို႕ ၿပင္ဆင္ၾကသည္၊ အခန္းက ပထမထပ္ နံပတ္ ၁၁၃ မွာရသည္၊ အဆင္ေၿပဖို႕ၿဖစ္လာေတာ့ ေမ့ေဆးဆရာဝန္ၾကီးလည္း ဗဟိုစည္မွာရွိေနသည္၊ ဒါေပမယ့္အဲ့ဒီတုန္းက မနာဘဲေမြးဖို႕ခါးကိုထိုးရတဲ့ေဆးက ဆာကူရာေဆးရံုမွာသြားယူရမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းဆရာဝန္ၾကီးကေၿပာသည္၊ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းဆရာဝန္းၾကီးဆီကစာကိုယူၿပီးဆာကူရာကိုအၿမန္ေၿပးရသည္၊ ေဆးမေရာက္ခင္ အမ်ိဳးသမီးေတာ့နာတာကိုေအာင့္ခံထားဦးေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ဒီေလာက္ၾကီးလည္းနာေသးပံုေတာ့မရပါ၊ ေဆးလည္းေရာက္ေရာ ေမြးခန္းအၿပင္ကအခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ ေဆးထိုးၿပီးေစာင့္ၾကည့္ေနရသည္၊ ဆရာၾကီးကေတာ့ အခ်ိန္မရွိ၊ သူ႕တၿပည့္ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္၊ ေရာက္လာတဲ့ဆရာဝန္ကလည္း သူ႕ေဆးခန္းကိုပိတ္ၿပီးအၿမန္လာခဲ့ရေၾကာင္းသိရသည္၊ သူ႕ၾကည့္ရတာလည္း ဒီလိုမနာမက်င္ေမြးတဲ့ကိစၥကိုအေတာ္စိတ္ဝင္စားပံုရသည္၊ ဘာဘဲေၿပာေၿပာအခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာကိုေစာင့္ရသည္၊ မနာေတာ့မိခင္က အားမထုတ္လို႕ၾကာတာလည္းၿဖစ္ႏိုင္သည္၊ ဒီလိုနဲ႕ ညေန ၇နာရီ၄၆မိနစ္္မွာ ၇ ေပါင္၂ေအာင္စရွိတဲ့သမီးကိုေမြးေတာ့သည္၊



ေမြးေမြးခ်င္းလာၿပေတာ့ နီတာရဲသမီးေလးက မ်က္လံုးေလးေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕ၿဖစ္ေနသည္၊ ဒီလိုနဲ႕ေဆးရံုမွာ ၅ရက္ၾကာခဲ့သည္၊ ေသြးထဲမွာ ေဟမိုကလိုဗင္မ်ားေနလို႕ အသားဝါတာဆိုၿပီးဓာတ္ကင္ေနရလို႕ၾကာသြားတာၿဖစ္သည္၊
အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕လင္မယားဘာမွမလုပ္တတ္ ဒီေတာ့ေယာက္ၡမအိမ္မွာဘဲဆက္ေနလိုက္ၾကရသည္၊ အဲဒီလိုကေလးနဲ႕အလုပ္ရွဳပ္ေနရင္းဘဲ ခြင့္ ၁၄ရက္ကၿပည့္သြားေတာ့သည္၊ ဒါနဲ႕ အလုပ္ရွိရာ ဘဂၤလားနယ္စပ္ကိုၿပန္ခဲ့ရေတာ့သည္၊
ဘာဘဲေၿပာေၿပာ ခြင့္နဲ႕ၿပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေမြးလို႕ ေတာ္ေသးသည္၊ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာကေလးနဲ႕ေနလိုက္ရသည္၊ ေနာက္တစ္ေခါက္ ေလးလ ၾကာလို႕ၿပန္ေရာက္ေတာ့ကေလးကအေတာ္ခ်စ္စရာေကာင္းေနၿပီ၊ သံုးလ ေလးလ ၾကာမွ တစ္ခါသာ ရန္ကုန္ကို အလုပ္နဲ႕လာရင္းၿပန္ေရာက္ၿပီး ေလး၊ငါးရက္ထက္ၾကာေအာင္မေနရတာကမ်ားေတာ့ ကေလးကအေဖကို သိပ္မမွတ္မိပါ၊



သမီး တစ္ႏွစ္နဲ႕ ႏွစ္လ ၿပည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ သီရိလကၤာမသြားမွီ အညာက မိဘမ်ားကို တစ္ေခါက္ ကေလးသြားၿပလိုက္ႏိုင္သည္၊



ဒီေတာ့မွ အေမ၊အေဖ တို႕လည္းကေလးကိုေတြ႕ဘူးေတာ့သည္၊ သမီးတစ္ႏွစ္နဲ႕ရွစ္လအရြယ္ ကၽြန္ေတာ္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံကေနၿပန္လာေတာ့ သူအေဖကိုသိတ္ မမွတ္မိေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႕အကပ္မခံပါ၊ သူ႕နားသြားရင္ငိုၿပီးထြက္ေၿပးသည္၊ တစ္ေၿဖးေၿဖးနဲ႕ သူနဲ႕ အတူတူေဆာ့ရင္းနဲ႕ ၿပန္ရင္းႏွီးလာသည္၊ ေနာက္ေတာ့ အေဖကိုမလႊတ္ေတာ့ သူလိုခ်င္တာအကုန္ရတာကိုး..၊



ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစုအတူတူေနဖို႕ အေတာ္ကိုအခ်ိန္ယူၾကိဳးစားခဲ့ရသည္၊ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုေပၚလာေတာ့ အလုပ္ကေနအၿပီးထြက္ၿပီးရန္ကုန္မွာဘဲေနလိုက္သည္၊ ေနာက္ရမယ့္အလုပ္က ေသၿခာသေလာက္ၿဖစ္ေနတာလည္းပါသည္၊ အဲဒီအလုပ္ကို လူတစ္ရာေက်ာ္ေရွာက္တဲ့အထဲကေန စာေမးပြဲႏွစ္ဆင့္ေၿဖၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုး ေလးေယာက္ဘဲက်န္သည္၊ အဲဒီအထဲမွာ ေယာက္်ားေလးကကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲက်န္ေတာ့သည္၊ ၿပီးေတာ့ကၽြန္ေတာ္က အသက္အငယ္ဆံုး၊ က်န္တဲ့သူေတြက ႏိုင္ငံတစ္ကာအေတြ႕အၾကံဳနဲ႕လုပ္သက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာသာတယ္ဆိုေပမယ့္၊ အလုပ္က ကၽြန္ေတာ္လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့အလုပ္နဲ႕အမ်ိဳးအစားအတူတူၿဖစ္ၿပီး ဘာမွသင္စရာမလိုေတာ့ေအာင္ၿဖစ္ေနၿပီးသား၊ အင္တာဗ်ဴးေတာ့ လည္းအားလံုးအိုေက၊ ေမးခြန္းေတြက လည္း မလုပ္ဘူးတဲ့သူေတြ ေၿဖႏိုင္ဖို႕မလြယ္တဲ့ လက္ေတြ႕ေမးခြန္းမ်ိဳးေတြ၊ ၿပီးေတာ့ေမးတဲ့သူေတြအားလံုးက ဥေရာပႏိုင္ငံအသီးသီးကလာသူေတြ ေနာက္ ၿပီးသူတို႕နဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႕လည္းကၽြန္ေတာ္တြဲလုပ္ဖူးထားေတာ့အားလံုး အဆင္ေၿပသေလာက္ကိုၿဖစ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ..၊ ဒီလိုနဲ႕ အိမ္မွာ ေနရင္းသတင္းေကာင္းကိုနားစြင့္ရင္းစိတ္ေအးေအးနဲ႕ဘဲေစာင့္ေနခဲ့တယ္၊ တစ္ေန႕မွာေတာ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ရိုက္ခ်ိဳးမယ့္သတင္းတစ္ပုဒ္ကို ဘီဘီစီကေနလႊင့္သြားပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ဟာမဟုတ္ပါေစနဲ႕ လို႕ရင္ခုန္စြာဆုေတာင္းေနေပမယ့္ ဆုေတာင္းမၿပည့္ခဲ့ပါ..၊
ေရႊတူးေက်ာက္တူးသမားဘဝမွာ ဆုေတာင္းေတြတစ္ခုမွမၿပည့္ခဲ့သလို အဲ့ဒီတုန္းက လည္းမၿပည့္ၿပန္ခဲ့ပါ..၊

အခုလည္းသားလိုခ်င္ေပမယ့္သမီးဘဲထပ္ရဦးမည္၊ မတတ္ႏိုင္ သမီးၾကီးအတြက္ေကာင္းတာေပါ့လို႕ဘဲတြက္ရေတာ့မည္၊ အသက္ကေတာ့ ၆ႏွစ္ေက်ာ္ကြာ သြားမည္ၿဖစ္သည္၊



တစ္ေယာက္ထဲ ေနတတ္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဘယ္ေနရာေနေန ဘာမွမဆန္းေပမယ့္၊ အမ်ိဳးသမီးနဲ႕ သမီး အေဖာ္မဲ့ၿဖစ္ေနၿပန္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တကိုယ္ေကာင္းဆန္ရာၾကမည္၊ သမီးအတြက္ေရွ႕ေရးေတြကို ေတြးရင္ သမီးအတြက္ေမာင္ႏွစ္မတစ္ေယာက္လိုေနၿပီဆိုၿပီး အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အလုပ္ရပ္သြားစဥ္မွာ ကေလးအၿမန္ယူလိုက္ရတာၿဖစ္သည္၊ သမီးကလည္း “မီးမီး ရဲ႕ညီမေလးေတြ ေမာင္ေလးေတြကဘယ္မွာလည္း”လို႕ခဏခဏ ေမးေနတာ ကလည္းတစ္ေၾကာင္းေပါ့ေလ၊



မေန႕ကဆရာဝန္ေၿပာတာကေတာ့ သားအိမ္က 3cm ပြင့္ေနၿပီဆိုေတာ့ ဒီေန႕လား မနက္ၿဖန္လားမသိေမြးေတာ့မည္၊ သူ႕ရက္အတိုင္း ဇူလိုင္၄ရက္ လြတ္လပ္ေရးေန႕မွာ ေမြးရင္လည္းေကာင္းမည္၊ ေဆးရံုက မီးရူးမီးပန္းေတြေဖာက္တဲ့ တကၠသိုလ္ ေဘာလံုးကြင္းနဲ႕နီးေတာ့ သူ႕ကိုၾကိဳဆိုသလိုမ်ိဳးေပါ့..၊

7 comments:

khin oo may said...

အဆင္ေၿပေခ်ာေမာပါေစေမာင္ငယ္။

ThuHninSee said...

သမီးႀကီးက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ။ သမီးရမယ္ဆို တစ္ေယာက္ေလာက္
ေမြးခ်င္ပါတယ္။ သားလုံး၀မလိုခ်င္ဘူး။ အခု ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ဆိုေတာ႔
အားက်ပါသည္။ သမီးတစ္ေယာက္ဆုိ ဟင္းတစ္ခြက္တဲ႔။ အခုဟင္းႏွစ္ခြက္ေပါ႔။ ေမြးဖြားရ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ပါေစ။

JuneOne said...

အိမ္ကလူက သမီးလိုခ်င္တာ။ဒါေပမယ့္ ရလာေတာ့သား။
သမီးရမယ္ဆိုရင္ ေနာက္တစ္ေယာ္ကူခ်င္ပါတယ္။
သားၿဖစ္ေနမွာေၾကာက္လို႔ မယူေတာ့ဘူး။
တစ္ေယာက္နဲ႔တင္ လက္လန္ေနၿပီ။
အားလံုးအဆင္ေၿပေခ်ာေမြ႔ပါေစ။

Unknown said...

ပလိုင္းလြယ္ထားတဲ့ ပံုေလးက ခ်စ္စရာေလး
ကခ်င္ ဝတ္စံုေလးနဲ႔ ပံုေလးလဲ မိုက္တယ္။

Unknown said...

ဇူလိုင္၄ရက္ လြတ္လပ္ေရးေန႕မွာ ေမြးရင္ အိုဘားမားနဲ႔ အမ်ိဳးေတာ္ရမယ္။ အိုဘားမားကလဲ ၄ ဂဏန္းသမားေလဗ်။

subuueain said...

အဆင္ေၿပေခ်ာေမြ ့ပါေစ

rose of sharon said...

သမီးေလးကေခ်ာေခ်ာေလး...သမီး၂ေယာက္ရွိတာေကာင္းတာေပါ႔...သူတို႔ခ်င္းအေဖာ္ရတယ္ေလ...ညီအမႏွစ္ေယာက္တိုင္ပင္ေဖၚရတာေပါ႔...