ဇူလိုင္လ ၂၄ ရက္ေန႕က ဟိုက္ပြိဳင့္ၿမိဳ႕ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွာ ရဟန္းခံရွင္ၿပဳ႕ပြဲက်င္းပခဲ့ပါတယ္၊ ဘာမွေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လုပ္မစားတတ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕မိသားစုလည္းဒီတစ္ခါေတာ့ အစားအစာတစ္ခုခုလုပ္ၿပီးအလွူမွာပါ၀င္ဖို႕အားခဲထားတဲ့အတိုင္း ေရႊၾကည္မွုန္႕ႏွစ္ဘမ္းလုပ္လိုက္တာ အေတာ္ေနာက္က်ၿပီးမွ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ေရာက္ပါေတာ့တယ္၊
ပထမေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက သူ႕ရံုးက မုန္႕လုပ္ေကႊ်းေလ့ရွိတဲ့လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ေယာက္ဆီကေန၀ယ္ရမယ့္ပစၥည္းေတြလုပ္ပံု လုပ္နည္းေတြေမးခဲ့ၿပီး ၀ယ္ရမယ့္ဆိုင္လိပ္စာပါေမးခဲ့ပါတယ္၊ အဲ့ဒီဆိုင္က ပါလက္စတိုင္းလူမ်ိဳးေရာင္းတဲ့ဆိုင္ပါ၊
ပစၥည္းမ်ားမ်ားစားစားေတာ့မရွိပါဘူး..၊ စပ္စပ္စုစုကႊ်န္ေတာ္နဲ႕ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းသား ပါလက္စတိုင္းလူမ်ိဳး အီဆာနဲ႕ ေဆြမ်ိဳးစပ္ရင္း စကားေကာင္းေနလိုက္တာ သူတို႕ဆိုင္မွာေရာင္းတဲ့ ကတ္ဂ်ာ လို႕ေခၚတဲ့ ေဆးရွုတဲ့ ေၿပာင္း (အေမရိကန္မွာေတာ့ ပိုက္ လို႕ေခၚတယ္) ကေန ေဆးရွုပံုရွုနည္းေတြဘာေတြ လက္ေတြ႕စမ္းလိုက္ေသးတယ္..၊ မိန္းမနဲ႕ ကေလးေတြသာ မပါရင္ အီဆာနဲ႕ ကႊ်န္ေတာ္ ဗာဂ်ီးနီးယားေဆးကို ေရာင္စံုခ်ယ္ထားတဲ့ ေဆးေၿပာင္းလွလွေလးနဲ႕ ရွုရင္း တစ္ေထာင့္တစ္ညပံုၿပင္ေတြနဲ႕ အလီဘာဘာ အေၾကာင္းေတာင္ေရာက္သြားႏိုင္တယ္..၊ ကဲကဲ.. ဘာဘဲေၿပာေၿပာ ေရႊၾကည္နဲ႕ေထာပတ္ေတာ့ရခဲ့တယ္ဗ်..၊ ဒါနဲ႕ဘိမ္းစိလိုက္ရွာေတာ့ မကၠဆီကန္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာေတြ႕တယ္၊ ပီရူးႏိုင္ငံက တင္သြင္းတာပါ၊ ဒီလိုနဲ႕ ေထာပတ္အရည္ေပ်ာ္ေအာင္ၾကိဳ ၿပီးေတာ့ သၾကားထဲ့ သၾကားအရည္ေပ်ာ္ေအာင္ထပ္ေမႊ.. မဟုတ္ေသးပါဘူး..သၾကားကအရည္မေပ်ာ္ဘဲ ပိုၿပီးခဲလာတယ္..၊ မၿဖစ္ေခ်ဘူးဆိုၿပီး လုလုရဲ႕ ေမတၱာရပ္၀န္းမီးဖိုေဆာင္မွာ သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ အိုင္ဒီယာရလာၿပီး အုန္းႏို႕ေတြဘာေတြအကုန္ထဲ့ ေမႊလိုက္ေတာ့အဆင္ေၿပသြားတယ္..၊ လုပ္နည္းေတြက မတူေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလလည္းနည္းနည္းေတာ့လြဲတာေပါ့ေလ..၊
မီးမဖုတ္ရေသးခင္..ဘာဘဲေၿပာေၿပာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ဆြမ္းစားအမွီမေရာက္ေပမယ့္ အခ်ိဳပြဲေတာ့မွီေသးတာေပါ့ေလ..၊ ရွင္းေလာင္လွည့္တာေတာ့မမွီေတာ့ဘူး..၊
ေန႕လည္ပိုင္း မၿပန္ခင္မွာ ကိုသိန္းတို႕နဲ႕စကားေၿပာေနရငး္ကေန ခ်က္ပါယ္ေဟးကိုလိုက္လည္ၿဖစ္တယ္..၊ ဟိုက္ပြိဳင့္နဲ႕ခ်က္ပါေဟးကလည္း တစ္နာရီခရီးဘဲကိုး..၊ ခ်က္ပါယ္ေဟးေရာက္ေတာ့ခဏေနၿပန္မယ္ဆိုၿပီးေနလိုက္တာ မၿပန္ၿဖစ္ဘဲ တစ္ညအိပ္ၿဖစ္သြားတယ္..၊ စူရွီးသူေဌး ကိုသန္းလည္း ကိုသိန္းတို႕အိမ္လာလည္ ေတာ့ ဆံုမိၿပီး ၀ိုင္းၿဖစ္တာလည္းပါတယ္..ေတာ္ေသးတယ္မနက္က သီလမယူခဲ့လို႕..၊ ဒီလိုနဲ႕
မနက္ ၃နာရီေလာက္ကစၿပီးစူရွီးလိပ္ရတဲ့ ကိုသန္းလည္း ၃နာရီထိုးခါနီးမွၿပန္ရေတာ့တယ္..၊
အမွန္ကေတာ့ အဲ့ဒီညက ကိုသိန္းရဲ႕ ၾကယ္တာရာေတြၾကည့္တဲ့မွန္ေၿပာင္းၾကီးနဲ႕ ေကာင္းကင္ကၾကယ္ေတြကို ေလ့လာမလို႕ဗ်..၊ မွန္ေၿပာင္းၾကီးကလည္းအသင့္..ဒါေပမယ့္ မိုးလင္းလို႕အိပ္မယ္ဆိုေတာ့မွ မွန္ေၿပာင္းၾကီးကိုသတိရေတာ့တယ္..၊ ကိုသိန္းကေတာ့ မွန္ေၿပာင္းၾကီးကိုအတင္းထဲ့ေပးေနေပမယ့္..၊ အင္း..ဒါၾကီးနဲ႕ဆို အိပ္မရတဲ့ညေတြ မ်ားေတာ့မွာဘဲ ဆိုၿပီး ထားခဲ့ရတယ္..၊
ေအာ္.. ဘာလိုလိုနဲ႕တစ္ပတ္ေတာ့ ကုန္သြားၿပန္ၿပီေပါ့ဗ်ာ..၊ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ၀ီကီလိ က ထုတ္ၿပန္တဲ့သတင္းေတြလိုက္ဖတ္ေနတာနဲ႕ အေတာ္အခ်ိန္ကုန္ေနတယ္..၊ ၀ီကီလိကေန တစ္ဆင့္ ၂၀၀၇ခုႏွစ္က သတင္း ေပါက္ၾကားမွု႕နဲ႕ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ အေမရိကန္စစ္သားတစ္ေယာက္ေတာ့ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ ၅၀ ကေန ႏွစ္ ၇၀ ထိက်ခံရမယ္ဆိုဘဲ..၊ သတင္းေပါက္ၾကားတာ သူ႕လက္ခ်က္မွန္း ဘယ္လိုသိသြားသလည္းဆို ေတာ့ ဟတ္ကာ အန္အရီယန္ လဲမို ဆိုတဲ့ အင္တာနက္ကြန္ယက္ေတြခ်ိဳးေဖာက္ ၀င္ေရာက္မွဳနဲ႕ ေထာင္က် ေခ်ခ်ဳပ္မိထားတဲ့သူက သတင္းေပးလိုက္တာကိုး..၊ ဒီ လဲမို ဆိုတဲ့သူကလည္း ေခသူမဟုတ္ဘူးဗ်.. အန္ဘီစီ သတင္းဌာနက သူ႕ကို အင္တာဗ်ဴးေတာ့ သူတို႕သတင္းဌာန အင္တာနက္ကြန္ယက္ကို ငါးမိနစ္အတြင္း မွာဘဲ ခ်ိဳးဖ်က္၀င္ၿပတာ..၊ သူတို႕လို ဟတ္ကာေတြကို ဂေရးဟက္ ဟတ္ကာေတြလို႕ေခၚတယ္..၊ ၀ိွုက္ နဲ႕ ဘလက္ ဟတ္ကာေတြၾကားထဲမွာေပါ့..၊ သူတို႕က ကိုယ္ၾကိဳးစီးပြားထက္ သူမ်ားအၾကိဳးကိုေဆာင္ရြက္သူေတြလို႕လည္းဆိုႏိုင္တယ္..၊ သတင္းဌာနေတြ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြရဲ႕ လံုၿခံဳေရးစနစ္ေတြကို ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ၿပၿပီး ဘယ္လိုေပ်ာ့ကြက္ဟာကြက္ေတြ ရွိတယ္ဆိုတာကို အဲ့ဒီဌာနေတြကိုသတင္းၿပန္ေပးတတ္တယ္..၊ ဘာဘဲေၿပာေၿပာ ဥပေဒကိုခ်ိဳးေဖာက္ေတာ့ နာမည္ေတာ့သိပ္မေကာင္းဘူေပါ့ဗ်ာ..၊ လဲမို ကလည္း သူ႕နာမည္ကို နယူေယာက္တိုင္းသတင္းဌာနရဲ႕ အဆင့္ၿမင့္ ပညာရွင္မ်ားမွတ္တမ္း ေဒတာေဘ့ထဲမွာ သူ႕ဟာသူ ၀င္ထဲ့သြားခဲ့ေသးတာ..၊ အမယ္ ကိုယ့္ဆရာက လုပ္ငန္းတခ်ိဳ႕က သူ႕လုပ္အားခဆိုၿပီး ပိုက္ဆံေပးေတာ့လည္းမယူဘူးတဲ့ဗ်..၊ တခါေတာ့ ေဆးခ်တာမ်ားၿပီးေသမလိုၿဖစ္ေသးတယ္..၊ ေအာ္..သူမ်ားအေၾကာင္းေတြေလွ်ာက္ ေရးေနမိၿပန္ၿပီ..၊
ကဲ.. ေတာင္ေရာက္ ေၿမာက္ေရာက္ေတြၿဖစ္ကုန္လို႕.. ဒီမွာဘဲရပ္နားလိုက္ပါရေစခင္ဗ်ာ..၊
အားလံုးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ့က်ပါေစ..၊
No comments:
Post a Comment