အရည္မရ အဖတ္မရ

“အေမရိကန္ေတြ အပိုလို အာကာသယဥ္ နဲ႕ လကမၻာကိုေရာက္သြားေတာ့ သူတို႕ပထမဆံုးေတြ႕တာ ဘာလဲသိလား” ကိုသိန္းက ရုတ္တရက္ေမးလာေတာ့ ေၾကာင္သြားသည္္၊ ဘယ့္နဲ႕ ဦးစိန္ဝင္လာ တာကိုၿမင္တာနဲ႕ ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္ ကၽြန္ေတာ့ကိုေမးလိုက္သည္၊ အင္း..ဒီလူ ပညာေတာ့စမ္းၿပီထင္တယ္၊

ဘာရမလဲ.. “ခင္ဗ်ားကေတာ့လုပ္ၿပီ ဒီကိစၥကို ဘယ္ကေလးေမး ေမး သိတယ္” လို႕ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ တစ္ေယာက္မွ မေသာက္ရေသး ကိုသိန္းထုတ္လာတဲ့ လက္က်န္ပုလင္း ထဲမွာလည္း တစ္ခြက္စာေလာက္သာရွိေတာ့သည္၊ ဦးစိန္ကလူၾကီးဆိုေတာ့ သူ႕ကိုဘဲ အရင္ ပသ လိုက္ရသည္၊ ကိုသိိနး္က ဟိုအိတ္ဆြဲ ဒီအိတ္ဆြဲလုပ္ေနရင္း “သိရင္ေၿဖေလဗ်ာ” တဲ့..
“အေမရိကန္ေတြ လေပၚမွာအရင္ဆံုးေတြ႕တာ အင္း.. အဖိုးၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႕ ယုန္ဗ်ာ” ဒီေတာ့ ဦးစိန္က ပုလင္းကို ေထာင္ၾကည့္လိုက္ ဟိုၾကည့္လိုက္လုပ္ရင္း ေနစမ္းပါဦး “ကိုမ်ိဳးရ ယုန္ကဘယ္ႏွစ္ ေကာင္လည္း..” အထာသိေနတဲ့ ကိုသိန္းစကားၿဖတ္ၿပီး ခဏဗ်ာ ဆိုၿပီးအၿပင္ထြက္ဖို႕လုပ္ ေတာ့ သူဘယ္သြားမယ္ဆိုတာသိသိၾကီးနဲ႕ ဘယ္သူမွ သူ႕ကိုေနပါဦးမတား ၊ ၿမန္ၿမန္ေတာင္ သြားေစခ်င္ေနၾက သည္၊

ကိုသိန္းထြက္သြားေတာ့ ဦးစိန္ဘက္လွည့္ၿပီး “ယုန္က တစ္ေကာင္ေတာ့မက ေလာက္ဘူးဗ်”၊ အဲဒီလိုနဲ႕ ယုန္ကိစၥေဆြးေႏြးလိုက္ ဟိုေရာက္လိုက္ဒီေရာက္လိုက္ ေၿပာေနတုန္း ကိုသိန္းၿပန္ေရာက္လာသည္၊ ေရာက္ေရာက္ၿခင္းဘဲ ပုလင္းၾကီးကို စာပြဲေပၚတင္လိုက္ၿပီး အၿမည္းေတြပါထုတ္ၿပီး မိုက္ခရိုေဝ့ထဲထဲ့ေနသည္၊ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ ဦးစိန္က သူ႕ပလပ္စတစ္ဘူးညစ္ထပ္ထပ္ၾကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ပတ္ထားတဲ့ သားေရကြင္းကိုၿဖည္ၿပီးဖြင့္လိုက္သည္၊ ေဟာဗ် အထဲမွာ အစံုပါလား၊ ကြမ္းရြက္ ကြမ္းသီး ထံုး ေဆးအစံုပါတာကိုး၊ ဦးစိန္ကြမ္းယာေနတာကိုၾကည့္ၿပီး ကိုသိန္းက “ခင္ဗ်ားမသိ ရင္မွတ္ထား အေမရိကန္ေတြလကမၻာကိုေရာက္ေတာ့ အရင္ဆံုးေတြ႕တာ ကြမ္းယာေရာင္းတဲ့ ကုလားေလးဗ် အေမရိကန္ေတြထက္အရင္ လကမၻာမွာကြမ္းယာတက္ေရာင္းေနတာ ဟားဟားဟား..”၊ ေအာ္..ေနာက္ေနမွန္းေတာ့သိသား ကြမ္းယာပါမယ္မွန္းမသိလို႕သာ၊ “ဒီလူၾကီးလို ကြမ္းယာသမားေတြ ရိုက္စားလုပ္ခံေနရတာၾကာၿပီ”၊ ကြမ္းယာအေမရိကန္ေရာက္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာလဲေၿပာခ်င္တာမ်ား ၾကံၾကံဖန္ဖန္ အပိုလိုက ပါရေသးတယ္လို႕၊ “ဟ..လုပ္စမ္းပါဦး ကိုသိန္းရ ဘယ္လိုလဲဆိုတာ”၊ “ဒီလိုဗ် ၿပီးခဲ့တဲ့လက ကိုပါးေဖာင္း ထိုင္းကၿပန္လာေတာ့ ကြမ္းသီးေတြအမ်ားၾကီးသယ္လာ တာ ေလဆိပ္မွာ ဖမ္းခံရေရာ” “အရင္လဲသူ သယ္ေနၾကဘဲဟာ ဘယ္လိုၿဖစ္တာလည္း” “သူကဒီတစ္ေခါက္အမ်ားၾကီး သယ္လာတာကိုးဗ် အိပ္ၾကီးနဲ႕အၿပည္”့၊ “မလုပ္နဲ႕ကိုယ့္လူ အေမရိကားမွာ ကြမ္းသီးကို ကုလားေတြကခ်ဳပ္ထားတာ သူတို႕ကတရားဝင္သြင္းတဲ့သူေတြ ဒီေတာ့ အေမရိကန္မွာ သူမ်ားကိုေပးအသြင္းမခံဘူး၊ ကြမ္းသီး ဝယ္ခ်င္ရင္သူတို႕ဆီကဝယ္” “ဒါလိုလုပ္မွလဲ ၿဖစ္မွာကိုး စီပြားေရးလုပ္စားတဲ့သူက အခြန္ေဆာင္ထားရတာမနဲဘူး၊ အဲဒီလို အေမရိကားမွာ ကြမ္းယာေစ်းကြက္တြင္က်ယ္လာတာ ဒီလိုလူၾကီးေတြမ်ားလာလို႕၊ ၾကည့္ေလဗ်ာ.. ကြမ္းသီးေလး သံုးေလးလံုးကို ေလးငါးေဒၚလာေပးေနရတာ”၊ “ဒီၾကားထဲ အိႏၵိယ ကုလားဆီကေန ဗမာကုလားက တဆင့္ဝယ္ၿပီး ကြမ္းညွပ္နဲ႕ညွပ္ ၿပီးေတာ့ အိပ္ကေလးေတြနဲ႕ထုတ္ၿပီး ဒီလူၾကီးေတြကိုတစ္ထုတ္ ၁၂ ေဒၚလာနဲ႕ၿပန္ေရာင္း ဟန္က်တယ္ဗ်ာ”၊ ဟုတ္တယ္ဗ်.. ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း စူရွီးလိပ္ေတာ့ စူရွီးပစၥည္းေတြလာပို႕တဲ့ ကုမၼဏီက လူက သူ႕ဗူးေလးထုတ္ၿပီး ကြမ္းယာ ယာစားေတာ့ ဟိုက္..အေမရိကန္မွာလည္း ကြမ္းယာရတယ္ဟဆိုၿပီး အံ့ၾသမိတယ္၊
ကၽြန္ေတာ္သူနဲ႕ေပါင္းၿပီးကြမ္းၿပန္စားတတ္လာမွာ ဆိုးလို႕မနည္းရပ္လိုက္ရတယ္၊ ကုလားဆိုင္ေတြ ထိုင္းဆိုင္ေတြမွာ လည္းကြမ္းယာပစၥည္းေတြ ရတာကိုး၊

ဒီလိုနဲ႕ေၿပာရင္းဆိုရင္း ကေန ဦးစိန္ၾကီးက ကြမ္းယာေတြတယာၿပီးတစ္ယာဝါးေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဆးလိပ္ေသာက္ၿခင္လာသည္၊ ဒါနဲ႕ ေဆးလိပ္လိပ္တဲ့ စတီးဘူးေလးကိုထုတ္လိုက္ၿပီး စီးကရက္တစ္လိပ္လိပ္လိုက္သည္၊ ဦးစိန္နဲ႕ ကိုသိန္းအထူးအဆန္းၾကည့္ရင္း “ဟ ခင္ဗ်ားက အေမရိကန္လာၿပီးပြတ္ခၽြန္း လိပ္ေသာက္ေနရတယ္လို႕ဗ်ာ..”၊ “ဒီလိုဗ်..အရင္ကကၽြန္ေတာ္ မာဘိုရိုေသာက္တယ္ တစ္ဘူး ေလးေဒၚလာခြဲ ပံုမွန္ တစ္ဘူးကိုႏွစ္ရက္ေသာက္တယ္၊ တစ္ေန႕စပ္စုၿပီး ေဆးလိပ္ နဲ႕ေဆးရြက္ၾကီးပစၥည္း ေရာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ ေရွာက္ၾကည့္ေတာ့ ဒါေတြေတြ႕ေရာဗ်ိဳ႕၊ စီကရက္ကိုယ့္ဟာကိုလိပ္ေသာက္လို႕ရတယ္ဆိုေတာ့ စမ္းၾကည့္လိုက္တယ္၊ ေဆးေတြ လိုက္စမ္းၾကည့္ရင္းနဲ႕ ဒီေဆးကိုေတာ့ ၾကိဳက္သြားတယ္ မာဘိုရိုအတိုင္းဘဲ..မိုက္မွမိုက္၊”
ဦးစိန္က သေဘာက်ၿပီး “ခင္ဗ်ားလည္း ကၽြန္ေတာ့လို႕ဘဲ အလုပ္ရွဳပ္တာဘဲကိုး..”၊ “ဘယ္ရွဳပ္ရမွာလည္း ဦးစိန္ရာ ဒီမွာၾကည့္ေလ ဒီဘူးေလးထဲမွာ အစီခံ၊ ေဆး နဲ႕ စီးကရက္စကၠဴ အသင့္ဘဲ၊ ေဟာဒီမွာ ၾကည့္..” ဘူးေလးကိုဖြင့္ကာ ေဆးလိပ္လိပ္တဲ့ေနရာေလးမွာ စကၠဴေလးထဲ့ အစီခံထဲ့ ၿပီးေတာ့ ေၿမာင္းေလးအတိုင္း ဗာဂ်ီးနီးယားေဆးထဲ့ၿပီး ဘူးေလးကိုပိတ္ခ်လိုက္ေတာ့ အေပါက္ေလးထဲကေန လိပ္ၿပီးသားစီးကရက္ေလးက ထြက္လာေရာ ..ကဲမပိုင္ဘူးလား..၊



ကိုသိန္းက အေရာင္းအဝယ္သမားပီပီ ေမးလာသည္ “ဒါေတြကဘယ္ေလာက္ကုန္သလဲဗ်”၊ “ေအးဗ်ာ စီးကရက္ဘူးဝယ္ေသာက္တာထက္စာရင္ေတာ့သက္သာပါတယ္၊ ေဆးလိပ္လိပ္တဲ့ ဒီစတီးဘူးေလးက ၈.၅ ေဒၚလာ၊ စီကရက္စကၠဴက အလိပ္တစ္ရာစာကို ၁ ေဒၚလာ၊ အစီခံေလးေတြက ႏွစ္ရာ ကို ၂.၅ ေဒၚလာေပးရတယ္၊ ေဆးကေတာ့ တစ္ထုတ္ကို ၇ ေဒၚလာ အလိပ္ ၅၀ ေလာက္ေတာ့ရမယ္ထင္တယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေဆးေတြကေတာ့ ေစ်းၾကီးတယ္ ေအာ္ဂဲနစ္ ေဆးဆို အလိပ္သံုးဆယ္္စာေလာက္ကို ဘဲ ၈ေဒၚလာေပးရတာ၊ ဒီေတာ့ ဒီလိုလိပ္ေသာက္တယ္ဆိုၿပီး သက္သာတယ္ေတာ့မထင္နဲ႕ဗ်ိဳ႕”၊
“အင္း..ဘာဘဲ ေၿပာေၿပာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကြမ္းယာကမွ အရည္ေရာအဖတ္ေရာရေသးတယ္ ခင္ဗ်ားတို႕ေဆးလိပ္က ပိုက္ဆံကို အရည္မရအဖတ္မရ မီးရိဳွ႕တာသတ္သတ္ဘဲ..ေရာဂါလည္းရဦးမယ္..သတိထားဗ်ာ ကေလးေတြနားေတာ့မေသာက္နဲ႕..” “မေသာက္ပါဘူးဗ်..အိမ္ၿပင္ထြက္ေသာက္တာပါ၊ ေဆာင္းရာသီမ်ားဆို ေဆးလိပ္ေသာက္ရတာနဲနဲ ခ်မ္းလို႕တုန္ေနတာကမ်ားမ်ား မသက္သာဘူး”

ဒီလို တေန႕ ကိုသိန္းတို႕အိမ္မွာ အရည္မရအဖတ္မရ ကိစၥမ်ားကိုေဆြးေႏြးၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊

ေဆးလိပ္ေသာက္တာလံုးဝမေကာင္းပါဘူး၊ အားမေပးပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၿဖတ္ဖို႕မၾကိဳးစားေသးပါဘူး၊ အခုတစ္ေလာ တစ္မ်ိဳးထြင္ၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုစီးကရက္လိပ္ေသာက္ေနပါတယ္၊ ပိုက္ဆံကို မီးသိပ္မရိဳွ႕ခ်င္ လို႕လည္းပါတယ္ ေနာက္ၿပီး ေလ်ာ့ေသာက္ႏိုင္ဖို႕လည္းၾကိဳးစားၾကည့္တာပါ၊

ကဲ..ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္လာရင္ ဘူးကေလးကိုထုတ္ အဲဒီအထဲက ေဆးေတြ၊ စကၠဴေတြထုတ္ၿပီးလိပ္ရပါမယ္၊ ကဲ..ဘယ္ေလာက္ေအာက္သလဲ၊ ဒီေတာ့လူအမ်ားေရွ႕မေသာက္ၿဖစ္ေတာ့ပါဘူး၊ ေနာက္ၿပီး ေဆးသမားနဲ႕မွားမွာစိုးရေသးတယ္၊ ေဆးေၿခာက္ခ်တဲ့သူေတြကမ်ားမွမ်ားကိုဗ်၊ ဒီေတာ့ေဆးလိပ္လည္းေသာက္ရတယ္၊ ေလ်ာ့ေသာက္ၿပီးသားလည္းၿဖစ္တယ္၊ ပိုက္ဆံကိုလည္း အရင္ကေလာက္မီးမရိႈ႕ၿဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့၊ က်မ္းမာေရးလား..အဟြတ္..အဟြတ္..အဟြတ္ သိပ္မထူးပါဘူး၊
ကဲကဲ စီးကရက္ၾကိဳက္တတ္ရင္စမ္းၿပီးလိပ္ေသာက္ၾကည့္ အဟြတ္..အဟြတ္..ပါလား..အဟြတ္..အဟမ္း..အဟြတ္ဟြတ္ဟြတ္..အဟြတ္..
ေဆးလိပ္ႏွင့္က်မ္းမာေရး အဟြတ္ဟြတ္..သင္ၾကိဳက္ရာေရြး..အဟြတ္..အဟြတ္..

ေဆာရီးဗ်ာ အရည္မရ အဖတ္မရ ဖတ္ၿပီး မီးခိုးေတြမႊန္သြားရင္..